Gastenboek

Herinnering

Oude tijden ...

Danny van Strien Ex Boeken Schrijver Dichter

Dichter Danny van Strien Sportgedichten

Vriendelijke groeten Danny van Strien Dichter

Eerste Druk Uitverkocht De 40 Gedichten van Danny van Strien Eigen Beheer Geschreven Hellevoetsluis Uitgeverij Den Haag Beide Zuid Holland

Vriendelijke groeten Danny van Strien Ex Boeken Schrijver Dichter

reactie

Hallo Tom

Soms priemt een lichtstraal.....in 3 delen. Een openbaring voor mij, heb je toch een aantal jaren in Ziekenhuis Oudenrijn mee mogen maken. Dit heb ik niet achter jou gezocht. Je politieke interesses lagen toen kennelijk iets anders. Met veel genoegen je boeken gelezen. Prima. Ook welke inhoud je kennelijk aan je verdere leven gegeven hebt. Chapeau. Groeten van een in een ver verleden voorzitter van de ondernemingsraad/drinkezuster van de receptie.

'Ik heb u boek gelezen en langzaam zie ik dat een bevlogen mens veranderde in een ingepakte vertegenwoordiger van macht en maatschappelijke status.
Dat is geen veroordeling, maar meer een constatering van hoe mensen werden ingepakt en zichzelf daardoor onmisbaar en belangrijker voelden en steeds meer af kwamen te staan van de bevlogenheid en maatschappij die ze voorstonden alleen al door de status die ze toebedeeld kregen.
Ik vind het knap verwoord dat iemand aan de ene kant sterk maatschappelijke verbondenheid toont en aan de andere kant mensen gebruikt als een gebruiksvoorwerp in sex en relaties en dat in een tijdsbeeld dat zeer herkenbaar is voor velen die jong volwassenen waren in dat tijdsbeeld.
Ik heb het met plezier gelezen!'
(naam bij mij bekend)

Deel 3 romancyclus

Geachte heer Zijlstra,
Ik ben begonnen met het lezen van deel drie en ik vind het zeer interessant om eens te lezen hoe de andere kant e.e.a. heeft ervaren.
Voor wat mezelf betreft ik was 15 jaar toen ik in het W.A. huis ben geplaatst en 17 jaar toen de deur weer open ging en nu moet ik dit uiteraard wel in het tijdsbeeld van toen plaatsen maar de Hel moet er ongeveer zo uit zien.
De artsen waren daar een verlengstuk van justitie en naar mijn mening was het buiten de mensen die het echt nodig hadden een bewaarplaats voor degenen die niet geheel in de pas wilden lopen volgens de opvattingen van de toen gevestigde maatschappij.
Maar ik lees dat u gelukkig bij de generatie behoorde die niet als vanzelfsprekend mee ging in de autoritaire opstelling die er toen heerste.
Een ding heb ik wel geleerd van die tijd, elk mens is uniek en alleen een gek scheert iedereen over dezelfde kam.
En het prijst u dat hoe jong u ook was de kant koos van diegenen die het zwakst stonden in de samenleving.

Deel 3 'Lucas dokter' romancyclus Tom Zi

Dit derde deel over het leven van Lucas Dijkstra speelt zich af tussen 1973 en 1976. Hij heeft een relatie met Marieke. Beiden zijn zeer links georiënteerd. Een drietal ervaringen bepaalt in deze jaren zijn leven. De seksuele revolutie heeft grote invloed op zijn relatie tot Marieke; hij is haar niet bepaald trouw. Als arts speelt hij een rol in de destijds spraakmakende problemen in de psychiatrische kliniek de Willem Arntsz Hoeve. Na zijn ontslag werkt hij een half jaar voor een stalinistische beweging als tropenarts in Angola, wat een mislukking wordt. In deze periode gaat hij steeds meer twijfelen aan zijn linkse politieke oriëntatie. Ook verliest hij door ontrouw Marieke. Door de hele roman heen speelt zijn hang naar het schrijverschap een rol. De roman, een uitgewerkt dagboek, geeft een goed beeld van de jongvolwassenen uit de jaren zeventig: vrije seks, linkse idealen, de invloed van Camus en Sartre en de democratiseringsgolf die over Nederland rolt. Met een lijst van gebruikte afkortingen van organisaties die nu vrijwel vergeten zijn. Vrij kleine druk

Deel III

Het laatste deel van de trilogie over Lucas. Dit laatste deel gaat over Lucas als Dokter in de periode 1973 tot 1976. Dit boek begint met Lucas die werkt in de psychiatrie. Een paar keer per week spreekt Lucas met zijn supervisor Wilma Struick zijn patiënten door. Op een avond komt ter sprake dat Wilma vertrekt naar Afrika en iemand zoekt die de huur over wil nemen van haar bovenwoning, aangezien Lucas met een half jaar vertrokken zou moeten zijn uit het studentenhuis, omdat hij is afgestudeerd. Lucas ziet het meteen voor zich om te gaan samen wonen met zijn vriendin Marieke, maar die schrikt van het idee. Het gaat haar allemaal wat te snel. Het is ook een drukke tijd, waarin Lucas als voorzitter van de PKU regelmatig actievergaderingen bij moet wonen, druk is met zijn werk, wat ook niet helemaal soepel loopt en Marieke heeft het druk met haar studie, het wijkcomité en de Muurkrant. Als vrij snel is duidelijk dat Marieke en Lucas een redelijk open relatie hebben en ze duiken omstebeurt met een vreemde in bed. Op dat moment vinden ze het beide niet erg, maar later kunnen ze het weer niet helemaal accepteren van elkaar. Wanneer de vraag wordt gesteld aan Lucas of hij aan het werk wil als Tropendokter in Guinee-Bissau, staat even alles op zijn kop. Zeker als niet alles vlekkeloos verloopt onderweg ernaar toe en eenmaal aangekomen, blijkt het ook een zooitje ongeregeld. Hij blijkt midden in een Afrikaanse burgeroorlog te zijn verzeild en probeert zo goed als kwaad zijn werk te doen, met de weinige middelen die hij hebben. Dit gedeelte waarin Lucas voor situaties komt te staan, om mensen te behandelen of zelfs te opereren, zonder dat er de noodzakelijke medische hulpmiddelen aanwezig zijn, vond ik het meest interessant om te lezen. De afstand en de tijd dat hij en Marieke elkaar niet zien, heeft ook grote invloed op hun relatie, in hoeverre je daar nog van kan spreken. Zeker omdat het contact met de buitenwereld erg slecht is en brieven erg lang op zich laten wachten, voor ze bij de ontvanger aankomen. Eenmaal weer terug in Nederland probeert Lucas het ‘’gewone’’ leven weer op te pakken en hoopt nu tijd te hebben om te gaan schrijven, iets wat hij al heel lang in zijn hoofd heeft zitten.
Ik vond het prettig dat het boek in 3 delen is uitgegeven, anders had het verhaal naar mijn inzien te langdradig geweest, maar doordat je nu als het ware 3 aparte verhalen leest, bleef het toch je aandacht vast houden.

Recensie deel 2 'Lucas student'.

In dit tweede deel van de trilogie 'Soms priemt een lichtstraal' over het leven van Lucas na 'Lucas scholier'*, komen de laatste jaren van diens studietijd in de medicijnen aan de orde. Lucas is het alter ego van de schrijver, die vóór zijn pensionering medicus en later ziekenhuisbestuurder was. De romans konden na crowdfunding worden uitgegeven. Lucas’ studiejaren (1971-1973) zijn de jaren van zijn coschappen en het behalen van zijn bul. Zijn leven beweegt zich tussen vier polen: zijn studie met de confrontaties tussen hem en zijn opleiders, zijn leeservaringen met de invloed daarvan op zijn wereldbeschouwing en zijn schrijverschap, zijn korte relaties met studentes en de ontwikkeling van zijn linkse politieke ideeën. Zijn doel: de artsenbul en een grote liefde, zijn aan het eind van deze levensfase bereikt. Zijlstra (1947) geeft een realistisch en overtuigend beeld van zijn medische opleiding, van het studentenleven in de revolutionaire jaren zeventig van de 20e eeuw, de idealen waar linkse studenten destijds voor streden en het vrije seksuele verkeer. Het verhaal geeft een mooi tijdsbeeld en leest vlot. Kleine druk; volle bladspiegel.

Recensie in DUB, Onafhankelijk medium van de Universiteit Utrecht 19-12-2013 (http://www.dub.uu.nl/artikel/achtergrond/utrechtse-boeken-schijnwerpers.html#Soms priemt een lichtstraal)
Soms priemt een lichtstraal
Studeren in de jaren zestig en zeventig. Het was een roerige tijd, zo blijkt wel uit de romancyclus Soms priemt een lichtstraal van Tom Zijlstra. Er zijn nu twee delen verschenen. In deel 1 komt de jonge student Lucas naar Utrecht om Geneeskunde te studeren. Hij woont op kamers bij een hospita, wordt lid van Unitas en neemt langzaam afscheid van zijn Brabantse roots en vriendinnetje. Eenzaamheid en hunkering naar liefde zijn kernwoorden in het eerste deel. Lucas verhuist naar het IBB en in het tweede deel raakt hij betrokken bij de studentenacties in Utrecht. Hij beschrijft de bezetting van het academiegebouw en zijn rol in linkse actiebeweging van de stad. Lucas weet nu vaker een liefje aan de haak te slaan, maar zijn relaties blijven problematisch. Ondertussen studeert hij af als basisarts en begint met zijn coschappen.
De romans geven een authentiek beeld van studeren in Utrecht in die tijd. De feestjes, de ruzies, de eenzaamheid. Hoewel het gepresenteerd wordt als roman, lijken het meer de memoires van Tom Zijlstra. Hij geeft soms gedetailleerde beschrijvingen van gebeurtenissen en van locaties die het verhaal niet ten goede komen. In een roman verwacht je meer keuzes en samenhang. Dat ontbreekt, maar de beschrijving van het gala van Unitas, het scoren van een meisje bij Chez Bebe, de afstudeerfeestjes in een studentenhuis, het ontstaan van de Uithof en de machtsstrijd binnen de USF zijn voor oude en nieuwe studenten leuk om te lezen.(Ries Agterberg)
Tom Zijlstra, Soms priemt een lichtstraal; deel 1 Lucas scholier en deel 2 Lucas student. Uitgeverij Van Brug. 19,95 (boek) 6,99 (e-Boek). Mail en win deel 1 en 2.

Lucas

De schrijver (1947) was medicus en bestuurder van ziekenhuizen. Deze debuutroman is met steun van 'aandeelhouders' uitgegeven. Het is het eerste deel van een trilogie over Lucas, de autobiografie van de schrijver. Deze benadrukt dat het autobiografische 'ruim omsponnen is met fictie'. Het perspectief ligt bij de schrijver. Lucas brengt zijn middelbare schooltijd door in Breda. Hij is ontvankelijk voor poëzie (Achterberg), klassieke en moderne muziek. Op zijn 15e verliest hij zijn geloof. Hij gaat medicijnen studeren in Utrecht en verliest zich in de liefde, literatuur, moderne filosofen, marxisme, anarchisme en studentenprotesten, maar blijft eenzaam en blijft twijfelen aan zijn politieke keuzes. Na zijn kandidaatsexamen beheerst een onbereikbare liefde zijn leven. Het boek leest als een uitgewerkt dagboek; het is meer het verslag van een jongensleven dan een roman. Het geeft een goed beeld van het studentenleven met zijn vrije seksuele moraal, de studentenprotesten en de democratiseringsbeweging aan de universiteiten aan het eind van de roerige jaren zestig van de 20e eeuw. Een déjà vu voor generatiegenoten. Kleine druk.
Gerard Oevering