Gastenboek

Recensie in DUB, Onafhankelijk medium van de Universiteit Utrecht 19-12-2013 (http://www.dub.uu.nl/artikel/achtergrond/utrechtse-boeken-schijnwerpers.html#Soms priemt een lichtstraal)
Soms priemt een lichtstraal
Studeren in de jaren zestig en zeventig. Het was een roerige tijd, zo blijkt wel uit de romancyclus Soms priemt een lichtstraal van Tom Zijlstra. Er zijn nu twee delen verschenen. In deel 1 komt de jonge student Lucas naar Utrecht om Geneeskunde te studeren. Hij woont op kamers bij een hospita, wordt lid van Unitas en neemt langzaam afscheid van zijn Brabantse roots en vriendinnetje. Eenzaamheid en hunkering naar liefde zijn kernwoorden in het eerste deel. Lucas verhuist naar het IBB en in het tweede deel raakt hij betrokken bij de studentenacties in Utrecht. Hij beschrijft de bezetting van het academiegebouw en zijn rol in linkse actiebeweging van de stad. Lucas weet nu vaker een liefje aan de haak te slaan, maar zijn relaties blijven problematisch. Ondertussen studeert hij af als basisarts en begint met zijn coschappen.
De romans geven een authentiek beeld van studeren in Utrecht in die tijd. De feestjes, de ruzies, de eenzaamheid. Hoewel het gepresenteerd wordt als roman, lijken het meer de memoires van Tom Zijlstra. Hij geeft soms gedetailleerde beschrijvingen van gebeurtenissen en van locaties die het verhaal niet ten goede komen. In een roman verwacht je meer keuzes en samenhang. Dat ontbreekt, maar de beschrijving van het gala van Unitas, het scoren van een meisje bij Chez Bebe, de afstudeerfeestjes in een studentenhuis, het ontstaan van de Uithof en de machtsstrijd binnen de USF zijn voor oude en nieuwe studenten leuk om te lezen.(Ries Agterberg)
Tom Zijlstra, Soms priemt een lichtstraal; deel 1 Lucas scholier en deel 2 Lucas student. Uitgeverij Van Brug. 19,95 (boek) 6,99 (e-Boek). Mail en win deel 1 en 2.

Lucas

De schrijver (1947) was medicus en bestuurder van ziekenhuizen. Deze debuutroman is met steun van 'aandeelhouders' uitgegeven. Het is het eerste deel van een trilogie over Lucas, de autobiografie van de schrijver. Deze benadrukt dat het autobiografische 'ruim omsponnen is met fictie'. Het perspectief ligt bij de schrijver. Lucas brengt zijn middelbare schooltijd door in Breda. Hij is ontvankelijk voor poëzie (Achterberg), klassieke en moderne muziek. Op zijn 15e verliest hij zijn geloof. Hij gaat medicijnen studeren in Utrecht en verliest zich in de liefde, literatuur, moderne filosofen, marxisme, anarchisme en studentenprotesten, maar blijft eenzaam en blijft twijfelen aan zijn politieke keuzes. Na zijn kandidaatsexamen beheerst een onbereikbare liefde zijn leven. Het boek leest als een uitgewerkt dagboek; het is meer het verslag van een jongensleven dan een roman. Het geeft een goed beeld van het studentenleven met zijn vrije seksuele moraal, de studentenprotesten en de democratiseringsbeweging aan de universiteiten aan het eind van de roerige jaren zestig van de 20e eeuw. Een déjà vu voor generatiegenoten. Kleine druk.
Gerard Oevering

**** Soms priemt een lichtstraal; Deel II: Lucas d

De verhaallijn zorgt ervoor dat je door wilt lezen, zeker nadat je het eerste deel heb gelezen, wil je weten hoe het leven van lucas verder gaat. Lucas de hoofdpersoon is nu student en je beleeft als het ware samen zijn studententijd. Ik vond het heel leuk om te lezen over hoe het er in die tijd aan toe kon gaan, met een muurkrant organisaties, politiek, de gedachten van een jonge student. Veel dingen zijn anders, maar de beschreven gedeeltes over zijn co-schappen lijken soms nog steeds van deze tijd. Dat de studenten veel uren maken, de vervelende klusjes constant mogen uitvoeren en dat er op ze wordt neergekeken. Juist het gedeelte over de geneeskundige stages trok mij erg in dit boek, omdat ‘’de zorg’’ op welk gebied dan ook mijn aandacht altijd heeft gehad. Tijdens het lezen van dit boek leer je zelf ook nog wat, zoals waarom er groene kleding op de O.K. wordt gedragen. Ik denk dat voor mensen die zelf geen medische achtergrond hebben, sommige medische woorden niet te begrijpen zijn, al begrijp je het waarschijnlijk wel door het verhaal eromheen. Je leest veel over het liefdes leven en dat een lange afstand relatie soms moeilijk te onderhouden was, zeker in de tijd dat Lucas zijn co-schappen loopt en lange dagen maakt. Dit werd goed beschreven, de gevoelens van jaloezie, als het meisje niet kan kiezen tussen hem en een andere jongen waar ze voorheen een relatie mee had, dit blijft in het hele boek naar voren komen. Het is ook mooi om te lezen hoe de relatie telkens veranderd, maar toch stand houdt, alleen blijft dan de vraag voor hoelang nog. Ik kijk uit naar het 3e deel van deze trilogie.

Mooi geschreven

Recensie ''Soms priemt een lichtstraal I ''
Heel mooi geschreven, tijdens het lezen lijkt het gelijk alsof je helemaal in de tijd zit waarin het boek zich afspeelt. Je stapt letterlijk het leven in van een jongeman,genaamd Lucas in de jaren ’60 en ’70. Het boek leest als een soort dagboek, waardoor je heel dicht bij deze persoon en zijn gedachten komt te staan. Ik denk dat veel mensen die in deze tijd opgroeiden stukken zullen herkennen, voor mij waren veel dingen ‘’nieuw’’ om te lezen. Ik had geen idee hoe het er aan toe had kunnen gaan in die tijd, tijdens een studentenprotesten. De tijd dat er nog brieven werden geschreven om te communiceren; dit lijkt nu allemaal erg ver weg, je kan je er bijna geen voorstelling van maken, maar door in de wereld van deze jonge scholier te duiken, krijg je wel een idee over hoe het zou zijn geweest. Ook het liften komt regelmatig voor in het boek, dit was de manier van reizen als je weinig geld had en in die tijd, zo blijkt, heel normaal. Ik vind het mooi om te zien dat alle landen en plaatsen waar men heen gaat ook worden beschreven, soms herken je hiervan nog stukken, omdat je er zelf ooit bent geweest. Tussen de regels door staan soms gedichtjes of filosofische gedachtes, dit maakt het boek levendig. Soms was het lastig te begrijpen, omdat er gedeeltes in het Frans of Duits stonden en ik ben niet echt een talenknobbel(een vertaling hiervan bijv. achterin het boek zou een mogelijk idee zijn voor een tweede druk) of werd er ‘’oud taalgebruik’ gebruikt, maar door de verhaallijn eromheen kon je wel achter de betekenis komen. Een mooi boek voor mensen die deze tijd ook hebben meegemaakt en leerzaam voor wie na deze tijd geboren is. Door achterin het boek het begin van het tweede deel te plaatsen, maakt het je nieuwsgierig. Je wilt weten hoe het verhaal verder gaat.
Pluspunten: Goede verhaallijn

Deel 1 van je boek

Hallo Tom,
Met veel genoegen, respect en herkenning heb ik het eerste deel van je trilogie gelezen!
Ik vond het onderhoudend, interessant, goed van structuur en ..... heel belangrijk voor een groot publiek ..... het leest "lekker"! Een goede mix van persoonlijke belevenissen, historische entourage en filosofische bespiegelingen. Mijn grootste compliment gaat uit naar je zorgvuldige en fraaie taalgebruik met mooie tekstvondsten; daarvan heb ik echt genoten. Ik vroeg me geregeld af wat fictie en wat werkelijkheid is. Ik denk dat het laatste het eerste overtreft. Ook de opmerkelijke situaties als het auto-ongeluk van Jelte en het gedicht "Herkenning" van Van het Reve; die kun je eigenlijk niet bedenken... Ik kijk uit naar deel 2!
Groet, Joris

E-book

Hallo Eve en anderen,
Deel 1 ('Lucas scholier' is nu als e-book te koop via Boekenroute.nl.
Het kost EU 6,99. Dit is de URL: http://www.boekenroute.nl/gasten/gtn1Boek.aspx?BoekID=34729

E-book

Het is jammer dat het boek niet als (digitaal- en goedkoper) E-book te verkrijgen is.
Zit dit er nog in?
Ik koop nl geen paperbooks meer... zeker voor zeilers onderweg is dit dé oplossing!

met groet van een zeilend aandeelhouder

...door een ontvankelijk brein

Tom:
met veel plezier heb ik de afgelopen week je romantische komedie gelezen. Vooral bewonder ik de beknoptheid waarmee je die jaren zestig weer oproept.
Die beperling betekent wel dat alle bijfiguren heel vlak blijven. Wat vond Mireille bv. van de twisten bij psychologie rondom oa Dolph Kohmstamm?

Je ontmoet in augustus 1968 bij de USF oa de onderwijskundige Walter, maar die was toen nog druk met zijn doctoraalscriptie over de wiskundige grondslagen van taalkunde. Ik kwam pas maart 1969 bij de USF in dienst (op universitaire subsidie).

Mijn herinnering aan de steundemo voor Tsjechie in aug 68 is ook anders dan de jouwe. Niet start en finish op Vreeburg, maar Janskerkhof (met Wouter Gortzak als sprekerd). Was je aant studeren?

Ernstiger vind ik je omissies bij de demo Johnson Molenaar. Die zaterdag hoor ik nog de yellende amsterdammers klagen over het utrechtse zeepsop (dat niet wilde meeroepen). Tenslotte zaten we met paar honderd lui op de stadhuisbrug, waar PSP-raadslid Rob van Gemert ons toesprak, met de prachtige peroratie: Äls de nederlandse regering mog langer de USA blijft steunen. breekt de revolutie uit!"- en ipv donderende bijval een luid gelach als antwoord kreeg.
Ik heb dit voorbeeld vaak gebruikt om de practische inslag van Utrecht in studentenbeweging en politiek te illustreren.

Eerlijk gezegd heb ik toen nooit geweten dat je geneeskunde studeerde (en zoveel deed voor Trophonios en Student - wat ik kort daarvoor deed).
Pas toen ik je jaren later zag op een Nacht v/d Poezie begreep ik dat je inmiddels al ziekenhuizen bestuurde. Met belangstelling kijk ik dus uit naar je verdere avonturen.

Je boek

Je boek heb ik in 3 avonden uitgelezen. Boeiend ! Nodigt uit om verder te lezen!

Stukjes herkenning wb de studie in Utrecht. Ik heb het nodige geleerd, van wat er zich 12 jaar voordat ik daar zat zo heeft afgespeeld in de studentenwereld.

Recensie

Ik heb je boek met veel plezier gelezen. Vooral het deel over Utrecht omdat het allerlei herinneringen opriep. Wat heb je er veel van vastgehouden! Had je dagboeken of heb je een fabelachtig geheugen? Je scholierentijd in Breda is ook erg herkenbaar, ik kan mijn eigen verhaal er zo naast leggen. Utrecht is interessanter omdat ik zelf stukken van je verhaal heb meegemaakt en vele plaatsen, gebeurtenissen en figuren herken. Je levert een aardig stukje geschiedenis van de studentenbeweging. Met je eigen soms verrassende commentaar. Sommige stukken vond ik eerlijk gezegd wat ver uitgesponnen en detaillistisch, zoals de liefdesgeschiedenissen en je trip naar Istanboel. Lijkt me ook veel moeilijker om daarover voor anderen te schrijven. Maar openhartig is het zeker. Dus ik ben zeer benieuwd naar het vervolg!